2 Generation - Four.

Niemal cały wieczór spędziłam sama przed kominkiem, wgapiając się pusto w ogień i nie mogąc uwierzyć w to, co miało miejsce… Byłam demonem, który był połączony więzią z Eleanor… Nie mogłam już tego przełknąć. To było zbyt trudne i nie do pomyślenia.

W tym momencie właśnie wszystko się spierdoliło. Nie dość, że Arren wrócił do Miasta Śmierci, to i szaleńcza ex Louisa, która chciała mnie torturować. Gorzej być chyba nie mogło, do cholery!

- Lily? – odwróciłam się na dźwięk swojego imienia. Louis stał w wejściu do salonu z dwoma, parującymi kubkami. Poklepałam zachęcająco miejsce obok siebie, uśmiechając się w wymuszony sposób. Louis to zrobił i wręczył jeden kubek, jak się później okazało z gorącą czekoladą.

- Dzięki – cmoknęłam go w policzek i oparłam głowę o jego ramię. – Jestem tak zmęczona, że nie mam nawet siły na myślenie.

- Ty nigdy nie masz na to siły, maleńka – parsknęłam śmiechem, biorąc mały łyk czekolady. – Zresztą, też jestem zmęczony. Mam ochotę walnąć się na łóżko i od razu zasnąć.

- To był długi dzień – westchnęłam, w końcu kładąc się na jego kolanach a kubek postawiłam na stole.

- Tak – Louis też odłożył kubek i jego palce zaczęły się bawić moimi włosami. – Jest pierwszy dzień świąt, a my jesteśmy podłamani.

- Nie na co dzień widzi się ex swojego chłopaka, która chce mi Cię zabrać – burknęłam, a Louis o dziwo się zaśmiał. Spojrzałam na niego zdezorientowana. – Czy to jest według Ciebie śmieszne?

- Lily Anderson, ty jesteś nadzwyczajne świecie zazdrosna! – śmieje się ponownie.

Czy ja byłam zazdrosna? Naprawdę tak uważał? I przede wszystkim : miałam prawo być o niego zazdrosna! Wiele dziewczyn się śliniło na jego widok, każdy w Mieście Śmierci go znał… Ja byłam tylko mieszańcem i jego dziewczyną.

- Nie w tym rzecz, Lou… - kręcę głową, podnosząc się. – Mam wrażenie, że… teraz będzie inaczej.

- Jak inaczej? – spytał, marszcząc czoło.

- Jestem połączona więzią z Eleanor! Ona poniekąd teraz jest w połowie mną, a ja w drugiej połowie nią. Zrobi wszystko, aby mnie zniszczyć i mieć Cię dla Ciebie. A ja… nie mogę nic z tym zrobić. Jak mam Cię pocałować z myślą, że ona to też poczuje? Jak mam się z Tobą kochać, gdy ona odczuje każdy z tego bodziec? – do moich oczu napłynęły łzy. – Teraz poniekąd nie mogę Cię mieć tylko dla siebie…

- Cśśś… - Louis uciszył mnie pocałunkiem, kładąc dłoń na moim policzku. – Ona nigdy nie będzie Tobą, nigdy – szepcze w moje usta ochryple i jeszcze raz mnie całuje. – Jesteście tylko połączone ciałem, nie uczuciami i myślami. To co jest między nami, jest bezpieczne, maleńka – uśmiecha się pod nosem smutno. – Coś wymyślimy, aby pozbyć się Eleanor.

- Musicie mnie zabić, by ją zlikwidować i tego nie zmienisz – mruknęłam, cicho szlochając.

- Lily…

- Nie, Louis. Przyszedł na to czas – przerwałam mu, kładąc palec na jego malinowych wargach. – Wiedziałeś, że przyjdzie dzień, w którym będziecie musieli dokończyć moją przemianę.

- Nie wiesz, co mówisz – muska moje palce wargami. – Chcę byś była jedną z nas, ale patrzenie na to, jak cierpisz… byłoby dla mnie nie do wytrzymania. Nie mogę tego zrobić, Lily. Wolałbym, abyś była mieszańcem.

- Musimy zabić Eleanor, a to jest jedyne rozwiązanie – patrzę na niego spod zasłony łez.

- Nie, jedynym rozwiązaniem jest to, że musimy się trzymać razem, mimo wszystko. Wezmę urlop, będę przy Tobie – chwycił mój podbródek, bo spuściłam wzrok. – I nie płacz, nie lubię gdy to robisz.

- Mam już dosyć, Louis, to mnie przerasta. Boję się, że my tego nie…

- Nawet tak nie mów – wtrącił mi się w zdanie, ponownie mnie całując, tym razem gwałtowniej i namiętniej, jakby chciał mi udowodnić, że nie mam racji. – Kocham Cię i nasze uczucie jest większe, niż jakaś tam Calder albo Twój despotyczny pseudo ojciec. Jesteś dla mnie najważniejsza, moja Lily… Obiecuję Ci, że jak będzie po wszystkim, będzie między nami idealnie…

- Nie, Louis… - zaprzeczyłam. – Póki ona jest w tym mieście, nic nie będzie idealne.

- Zrozum, że ona Cię prowokuje jedną ze swoich gierek, nie możesz się poddać – Louis chwyta mnie za ramiona. – Jesteś pierwszą dziewczyną, na której mi tak zależy po śmierci matki i nie zamierzam z Ciebie tak łatwo zrezygnować. Ją już straciłem, siostry też, ale o tym, że Ciebie ma przy mnie nie być,  to nawet mowy nie ma – i zamknął moje usta w najbardziej gorącym pocałunku, jakim mnie obdarzył.

I na tym się nie skończyło.

Jego dotyk na moim ciele sprawiał, że szalałam w środku z podniecenia. Delikatnie muskał moją skórę ustami i rękoma, traktując ją z chwałą. Język Louisa przejechał po mojej dolnej wardze, prosząc o wejście do środka. Pozwoliłam mu na to bez wahania. W między czasie wkradłam się dłońmi pod jego koszulkę i badałam umięśniony tors, a on zdjął ze mnie góralski sweterek, który miałam na sobie i następnie zabrał się za koszulkę.

- Louis, nie tutaj… - śmieję się cicho, a on znowu ucisza mnie moją ulubioną czynnością.

- Nie ma w krypcie nikogo. Są na całonocnym patrolu – wyszeptał, gdy powalił mnie na plecy i przyssał się do szyi.

- Nawet waszych gości? – mówię z trudem przyciskając jego głowę do siebie.

- Nie ma ich od wczoraj. Wyjechali od razu po otwieraniu prezentów z tego co wiem – szepcze, opuszczając, przenosząc się na mój dekolt, który drażnił liźnięciami języka i cnotliwymi całusami. Poruszyłam się pod nim, ocierając biodrami o jego jak się okazało, spore już wybrzuszenie.

- Tak szybko? Co my wtedy robiliśmy, że tego nie zauważyłam? – pytam, zdzierając z niego koszulkę i automatycznie owinęłam nogami jego tułów.

- Wiesz, byłem zajęty rozpakowywaniem swojego prezentu – zerknął na mnie z zadziornym uśmiechem. Ja też się uśmiechnęłam, przymykając oczy. Jego usta sunęły po mojej skórze, nie zaniedbując nawet jej ani jednego skrawka. Ja natomiast dłońmi dryfowałam po jego gładkich plecach, wbijając w nie mocniej swoje palce, gdy gwałtownie zszedł na mój brzuch.

- Louis… - jęknęłam, oddychając donośniej.

- Jesteś taka idealna… I moja… - Louis zerkając na mnie, chwycił w zęby krawędź moich czarnych leginsów i zwinnie je ze mnie zdjął. Louis rzucił je tam, gdzie była koszulka i wyprostował się, oglądając mnie w całości. Zarumieniłam się, wyprężając specjalnie swoje ciało, na co mruknął z uznaniem. – Prowokujesz? – podnosi zagadkowo brew.

- Zawsze – uśmiecham się zadziornie i siadam, by dosięgnąć do jego zapięcia spodni. Przygryzając dolną wargę i patrząc w jego hipnotyzujące oczy, odpięłam dwa guzik od jego czarnych spodni i zsunęłam je z jego bioder. Czasami myślałam sobie, jak Bóg dać mi tak cudowną i dobrze wyposażoną osobę… Louis był niesamowity pod względem osobowości, charakteru i był Bogiem seksu. Inni mogli mu tylko zazdrościć takiego „sprzętu” i talentu do doprowadzania do szału.

Zdjęłam dolną odzież Lou z niego, po czym uklękłam przed nim, by być z nim na równi. Louis pochylił się i zaatakował moje wargi z tak dużą żarliwością, na jaką było go stać. Objęłam go ściśle ramionami, a on przyciągnął mnie do siebie, przez co przylegałam bezpośrednio do niego i jego rozgrzanego torsu. Louis delikatnie pchnął mnie na podłogę okrytą puchowym dywanem i sięgnął po coś do swoich spodni i położył niedaleko nas.

- Zaplanowałeś to? – zapytałam go, a on w odpowiedzi pocałował mnie lekko, wkradając się dłońmi pod moje plecy i odpiął mój czarny, satynowy stanik.

- Ile jeszcze takiej seksownej bielizny masz przede mną schowane w szafie? – odpowiada pytaniem, zsuwając ramiączka z moich ramion i po staniku nie było nawet śladu. Zadrżałam z zimna, które nad nami panowało, mimo kominka tuż obok.

 - Trochę się tego znajdzie, Panie Tomlinson – mruczę, czepiając się jego włosów jak lejcy.

- Przypominaj mi, abym sprzątał Twój pokój – zaśmialiśmy się głośno i ponownie złączyliśmy wargi, gdy jego duże, męskie dłonie bawiły się moimi piersiami. Sapnęłam głośno, ponownie się wyginając pod nim i pragnąc jeszcze bliższego dotyku. Przy tym moje biedne serce dostawało palpitacji.

- Lou… - jęczę w jego usta, przez co czuję jak jego członek spoczywający na moim biodrze, robi się twardszy, a obcisłe bokserki go męczą. Uwalniam więc go od tej niepotrzebnej nam odzieży.

- Powiedz mi, czego pragniesz, maleńka… - mruczy niskim, podniecającym tonem i jego jedna dłoń opuszcza moją pierś i kładzie ją w dole brzucha, niedaleko mojej świętości. Spojrzałam na niego wzrokiem przesyconym pożądaniem.

- Daj mi siebie, potrzebuję Cię… - z trudem wyduszam z siebie pod wpływem tego, jak palcami przebiegłam po materiale czarnych fig, naciskając specjalnie na czułe miejsca. – Boże, Lou… - odchyliłam się do tyłu, robiąc biodrami małe kółeczka, naśladując ruchy palców mojego chłopaka. Wyczułam, że Louis się uśmiecha z wyższością. Zmieniam więc z wampirzą szybkością pozycję, aby nie czuł się nade mną tak dominująco. Louis rozszerzył na chwile oczy, a potem podnosi się trochę do góry, by bacznie mnie obserwować. Z uśmiechem zaczęłam igrać z nim z pocałunkami w szyję, wiedząc, że to uwielbiał. Wyczułam, jak Louis bierze głębszy oddech, a jego ręce zatrzymują się na moich biodrach, konkretniej na pośladkach, które ugniatał w przyjemny dla mnie sposób. Obniżyłam się na jego klatkę piersiową, ale najwięcej uwagi poświęciłam tam temu na dole, co zawsze dawał mi niesamowity szczyt. Pogłaskałam jego członek pieszczotliwie dłonią przez co zauważyłam, że mięśnie nóg Louisa się napięły. Uśmiechnęłam się i mrugnęłam do niego widząc, jak patrzy na mnie z ogniem w oczach. Uchwyciłam penisa Louisa w dłoni i powoli się nim zajmowałam, drażniąc go, tak jak to robił ze mną.

Louis nigdy z natury nie był cierpliwym człowiekiem, tym razem też tak było. Podczas gdy mój język bawił się jego główką, ten pociągał za moją włosy w stronę swojego przyjaciela.

Tak, byłoby świetnie, gdybym po skończeniu nie była łysa.

Louis nie pozwolił mi, abym doprowadziła go do orgazmu, choć widziałam, że był naprawdę blisko po tym, jak bardzo twarda była jego męskość. Louis wręcz z desperacją przewrócił nas tak, że byłam pod nim i po założeniu prezerwatywy, wszedł we mnie głęboko i mocno. Krzyknęłam zaskoczona jego gwałtownością. Miednica Louisa ruszyła pierw powoli, wręcz mnie wkurwiało takie wolne tempo, choć wchodził we mnie za każdym razem głębiej i głębiej.

- Od kiedy jesteś taki delikatny? – pytam go ironicznie, na co tylko parska wbija się we mnie po samą nasadę. Syknęłam głośno przez zaciśnięte zęby, zamykając na chwilę oczy.

- A ty taka niecierpliwa? – mówi, twardo we mnie pchając, co niemal boli z przyjemności. Szamotam się pod nim, czując ciepło na całym ciele. Temperatura przynajmniej podskoczyła o jeden, lub dwa stopnie i to było wyczuwalne.

- Jesteś taka ciasna… Lily… - wyszeptał, biorąc moje usta w pocałunku i owinął sobie nogi wokół swojego pasa i nieustępliwie we mnie pchał. – Tego właśnie chciałaś? Bym był dla Ciebie ostry? – powiedział, akcentując każde słowo mocnym uderzeniem.

- Boże święty… - czuję, jak moje podbrzusze przygotowuje się do orgazmu, który zbliżał się nieuchronnie szybko.

- Jesteś blisko? – kiwam gorączkowo głową, wychodząc mu swoimi biodrami naprzeciw, by być bliżej swojego, upragnionego celu. – Tak… jesteś blisko… czuję, jak się wokół mnie zaciskasz… Przyjemnie, co? Zrób to dla mnie, maleńka… – niemal szlocham ze szczęścia, gdy zawładną mną paraliżujący orgazm, przez który zapomniałam o dzisiejszym dniu. Tylko Louis potrafił doprowadził mnie do tego stanu, co w tej chwili. Louis patrzył na mnie z uśmiechem i wykonując ostatnie pchnięcie doszedł, zastygając w miejscu i mówiąc moje imię z przejęciem i sensacją. Przyciągnęłam jego twarz do swojej, całując z uznaniem krótko, ale na temat.

***

- Tego mi brakowało – mówię, gdy już leżymy w mojej sypialni, do której przenieśliśmy się w bardzo szybkim tempie. Co jak co, ale nie chciałam spotkać na swojej drodze Zayn’a, a co gorsza Avy.

- Seksu przy kominku? – śmieje się Lou, pieszczotliwie gładząc moje udo dłonią. – Czyżbym odkrył Twoją kolejną erotyczną fantazję?

- A ty ich nie masz? – patrzę na niego rozbawiona.

- Nie, wszystkie już spełniłaś – odparł, cmokając mnie cnotliwie w usta.

- To dla mnie zaszczyt – uśmiecham się lekko.

- Mam nadzieję, że wygoniłem z Twojej głowy poddanie się, prawda?

- Tak, przejdziemy przez to razem, jak normalna para – wplatam palce w jego dłoń, czując, że jest na właściwym miejscu.

- Co jak co, ale my nigdy normalni nie byliśmy, Lily – wybuchamy śmiechem i ponownie całujemy. Po prostu nie mogliśmy przestać tego robić. To było dla nas jak modlitwa, jak coś świętego.

- Kocham Cię, moja najdroższa – mruczy, przytulając od siebie opiekuńczo. – Nigdy nie pozwolę na to, aby ta suka Calder Cię skrzywdziła. Prędzej wyrwę jej te lodowate serce, niż ona Cię dotknie – dodał ze słyszalnym jadem w głosie.

- Nie mówmy o niej – kręcę głową, kładąc głowę na jego piersi. – Jest zbyt wspaniale, aby ona mogła to zepsuć.

- Nic nie zepsuje. Mam Ci jeszcze raz udowodnić, że nie wkroczy między nas? – podnosi zagadkowo brew. Moja wewnętrzna bogini uśmiechnęła się w duchu, a razem z nią ja. – Mój mały uroczy zbochuch.

- Uwielbiasz to – parskam śmiechem i całuję go namiętnie, zakańczając między nami rozmowę.

Martwiło mnie jedno, bo skłamałam przed nim.

Nadal się bałam.

Bałam się, że Eleanor mi go odbierze, pozbywając mnie po drodze.

**********************************

No taki... Seksowny rozdział :D Takich będzie w tej części trochę więcej, niż w poprzedniej :D

Czy tylko mnie niepokoją obawy Lily co do związku z Louisem? Macie jakieś podejrzenia? 

Konto Katie Malik na FB!

Kochani to z właśnie konta przedstawionego powyżej będę dodawała rozdziały na grupie! Zapraszajcie do znajomych, to również będę was informowała! :D

28 komentarzy = Nowy Rozdział!! :* <3

Komentujcie <3

K.